ATLAS DRZEW POLSKI - publikacja na podstawie niniejszej strony
ATLAS DRZEW POLSKI - wydanie 2
Ostatnia
modyfikacja:
2025-02-17
Licznik odwiedzin:
Zawiera relatywnie dużą ilość gatunków o właściwościach leczniczych
Zawiera relatywnie dużą ilość gatunków wybitnie pionierskich Zawiera relatywnie dużą ilość gatunków (bardzo) światłolubnych Zawiera relatywnie dużą ilość gatunków (bardzo) mrozoodpornych
RODZAJ
Brzoza
(Betula)
ang. Birch
Zawiera:
35-60 gatunków
w tym rodzimych w Polsce:
8(-10)
Gatunki:
Brzoza brodawkowata
Brzoza
brodawkowata

Betula
pendula



Brzoza
omszona

Betula pubescens



...
Ciekawostki:
♦ Biała barwa kory brzóz jest wynikiem wytwarzania betuliny.
♦ Brzozy należą do najbardziej alergennych drzew.
♦ Sok brzozowy pozyskiwany wiosną zawiera liczne sole mineralne (związki nieorganiczne potasu, miedzi, manganu, fosforu, wapnia i in.) oraz witaminę B.
♦ Brzoza jest uważana za narodowe drzewo Rosji.
 
Cechy charakterystyczne:
Kredowo biała kora
(na kilkuletnich i starszych pniach
oraz gałęziach - główne gatunki).
♦ Liście ostro piłkowane.
♦ Wytwarzanie na wiosnę bardzo
dużych ilości żółtego pyłku
w zwisających grupami bez szypułek,
podłużnych, żółtych kotkach.
♦ Kotki żeńskie początkowo stojące.
Walcowate szyszeczki złożone
z bardzo drobnych, trójklapowych, półprzezroczystych łusek nasiennych.
♦ Szyszeczki rozsypują się
na drzewie
pozostawiając na gałęzi jedynie cienki, sterczący trzpień.
 
Grzyby:
koźlarze babka i pomarańczowożółty, muchomor czerwony,
mleczaj wełnianka
 

█ Zapraszam na swoją nową stronę Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (https://www.rpdp.hostingasp.pl), na której znajdą Państwo najbardziej aktualne dane dotyczące rekordowych drzew w Polsce. Strona ma charakter otwarty - każdy może się zarejestrować i po zalogowaniu dodawać do bazy "swoje" drzewa wraz z ich pomiarami oraz zdjęciami. Bez zalogowania program pracuje w trybie "tylko odczyt" - dodawanie wpisów (także ich modyfikacja i usuwanie) nie jest możliwe, jednak bez przeszkód można przeglądać zgromadzone w bazie dane.

Bardzo dziękuję za wsparcie strony!
Miło mi poinformować, że wpłaty na zbiórkę osiągnęły poziom kosztów hostingu.
Ponieważ nie chcę zarabiać na stronie, do końca roku usuwam link do zbiórki.
Raz jeszcze wielkie dzięki!

Rodzaj obejmujący gatunki małych do średnio dużych drzew liściastych, rzadziej karłowate drzewa, krzewy i krzewinki. Wyróżniają się one przede wszystkim jedyną w swoim rodzaju, kredowo białą korą1. Większość gatunków posiada ażurową i mocno prześwitującą koronę, dającą przyjemny cień. Uwagę zwracają też bardzo delikatne, drżące na wietrze liście brzóz. Wymienione cechy powodują, że brzozy są darzone wyjątkową sympatią i należą do najczęściej sadzonych drzew.
__________________________________
1) Nie wszystkie gatunki brzozy posiadają kredowobiałą korę. U wielu z nich biel może przybierać rozmaite odcienie, np. rożowy czy żółty, a istnieją nawet gatunki o prawie czarnej korze (np. brzoza czarna).

  Systematyka 

Rodzaj brzoza obejmuje 35-60 gatunków2, z czego w Polsce naturalnie występuje poniżej 10 (prawdopodobnie 8). Zdecydowanie najbardziej rozpowszechniona w Europie (i w Polsce) jest brzoza brodawkowata (B. pendula). Znacznie rzadziej występuje tu porastająca głównie tereny podmokłe i bagna brzoza omszona (B. pubescens). Pozostałe gatunki rodzime należą w Polsce do zupełnej rzadkości i można je znaleźć jedynie na niewielu i to bardzo ograniczonych obszarach. Jednym z takich gatunków jest stanowiąca relikt glacjalny brzoza karłowata (B. nana) - niewielki, nie przekraczający 1m wysokości krzew. Niewiele większym i podobnie rzadkim krzewem jest inny relikt polodowcowy - brzoza niska (B. humilis). Na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego rośnie brzoza ojcowska (B. oycoviensis). Jest to nieduże drzewo, osiągające 15m wysokości i występujące poza OPN jedynie w kilku krajach i tylko na pojedynczych stanowiskach. Poza brzozą brodawkowatą, wszystkie wymienione wyżej rodzime gatunki, podobnie zresztą jak brzoza Szafera (B. szaferi), są niezwykle rzadkie i objęte w Polsce ścisłą ochroną. Pozostałe gatunki można podziwiać w zasadzie tylko w ogrodach botanicznych. Jednym z nich, zasługującym na szczególną uwagę, jest posiadająca szaroczarną korę oraz nietypowy kształt blaszki liściowej brzoza nadrzeczna, nazywana również brzozą czarną (B. nigra). █ Tego pochodzącego z Ameryki Północnej gatunku nie należy mylić z często także określaną mianem brzozy czarnej, a występującą sporadycznie na terenie Europy (dokł. Polski, Czech, Słowacji i Ukrainy) tzw. brzozą ciemną. Uznawana do niedawna za osobny gatunek o nazwie systematycznej B. obscura, tak naprawdę brzoza ciemna stanowi jednak tylko pozbawioną betuliny (przez co posiadającą nie bielejącą korę) naturalną odmianę brzozy brodawkowatej: B. pendula var. obscura. W ogrodach botanicznych można jeszcze zobaczyć charakteryzującą się wiśniowoczarną, pachnącą korą brzozę cukrową (B. lenta), a także brzozę Maksymowicza (B. maximowicziana), papierową (B. papyrifera), dahurską (B. davurica), Ermana (B. ermanii) oraz wiele innych.
__________________________________
2) Nieoznaczoność podanej liczby wynika z faktu, że brzozy należą do stosunkowo łatwo krzyżujących się drzew. Występuje tu duża liczba trudnych do rozróżnienia mieszańców o pośrednich cechach taksonomicznych. Np. bardzo łatwo krzyżują się ze sobą dwa rodzime w Polsce gatunki brzozy - brodawkowata i omszona.

  Gatunki szczegółowo opisane w serwisie 

Brzoza brodawkowata Nazywana "najbardziej polskim drzedwem" brzoza brodawkowata pomimo średnich rozmiarów i przeciętnej sylwetki, należy do najłatwiej rozpoznawalnych i równocześnie najbardziej lubianych drzew. Wszystko to za sprawą jej niezwykle charakterystycznej, przy tym bardzo efektownej kory. Kredowobiała i gładka, wyróżnia się ona tak zdecydowanie na tle innych drzew, że rozpoznanie brzozy jest dziecinnie łatwe nawet dla... dzieci :). Kwestią natomiast dla dorosłych, zresztą nadal otwartą, pozostaje pytanie o przyczynę wykształcenia przez brzozę takiej właśnie kory. Jedna z hipotez opiera się na spostrzeżeniu, że brzoza brodawkowata jest drzewem preferującym chłodny klimat, porastającym obszary wysunięte na północ, w tym m.in. Syberię (już około milion lat temu, jako ostatnia wycofywała się na południe przed nadchodzącym zlodowaceniem). Biała i gładka kora dobrze odbija światło, a zatem pozwala na zmniejszenie utraty wody wskutek parowania. W mroźnym klimacie jest to szczególnie ważne, bowiem woda w stanie płynnym stanowi tam towar deficytowy. Poza korą dekoracyjne są również bardzo długie i cienkie gałązki brzozy brodawkowatej, zwieszające się podobnie jak to ma miejsce u wierzby płaczącej (cecha typowa dla gatunku). Ażurowa korona brzozy daje przyjemny cień, a jej delikatne, trójkątno-rombowate liście drżą przy najmniejszym podmuchu wiatru.
Więcej informacji...

  Występowanie

Zasięg. Strefy umiarkowana do arktycznej w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Biotop. Na stanowiskach naturalnych brzozy występują w lasach praktycznie każdego rodzaju, jednak ze względu na światłolubność i ograniczoną wysokość są częste zwłaszcza na skarajach lasów, na polanach, w zadrzewieniach śródpolnych itp. Preferencje. Drzewa typowo pionierskie, posiadające bardzo niewielkie wymagania środowiskowe, zdecydowanie światłolubne, odporne na suszę i zanieczyszczenia powietrza, wybitnie odporne na niskie temperatury (preferują klimat chłodny). Brzoza brodawkowata najbardziej lubi gleby suche, brzoza omszona natomiast - żyzne i świeże. Długość życia i tempo wzrostu. Drzewa krótkowieczne, szybko rosnące. W zależności od gatunku osiągają wiek od kilkudziesięciu do stu kilkudziesięciu (dwustu) lat.

  Zastosowanie

Ważne drzewa leśne, a zarazem niezwykle popularne i lubiane drzewa ozdobne (zwłaszcza brzoza brodawkowata). Ze względu na odporność na niekorzystne czynniki, niewielkie wymagania glebowe oraz krótkowieczność są często stosowane w zalesieniach jako przedplon. Drewno brzóz jest używane do produkcji mebli, papieru i jako opał. Liście i kora posiadają cenne właściwości lecznicze (herbata z liści świetnie nadaje się do odtruwania organizmu i oczyszczania krwi). Z soku brzozy produkuje się m.in. szampony do włosów i tzw. wodę brzozową.

  Pokrój

Silnie zależny od gatunku. W większości przypadków są to średniej wielkości i budowy drzewa liściaste (np. b. brodawkowata, żółta, czarna, omszona), rzadziej skarłowaciałe drzewa, a nawet krzewy i krzewinki (np. b. niska, karłowata).




  Korzenie

Większość gatunków brzozy korzeni się niezbyt głęboko.







  Kora

Biała i gładka brzóz kora stanowi niezawodny znak rozpoznawczy tych drzew, a zarazem nadaje im jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny charakter. W zależności od gatunku biel może czasami przybierać dodatkowy odcień, np. różowawy lub żółtawy, nigdy jednak nie jest on zbyt intensywny. Jednymi z nielicznych wyjątków w ramach rodzaju są pod tym względem brzozy czarna, wiśniowa i żółta, posiadające korę o kolorze odpowiednio prawie czarnym, czerwonobrunatnym i intensywnie brązowożółtym. U dołu pnia i na starych konarach kora może być spękana na czarnobiałe poletka (np. brzoza brodawkowata), łuszczyć się szerokimi poziomymi pasami (np. brzozy dahurska i Maksymowicza) lub pozostawać względnie gładka (np. brzoza omszona).
█ Ze względu na dużą zawartość oleju, kora brzozy wyjątkowo dobrze się pali nawet gdy jest mokra!

/ →→
U dorosłych drzew brzozy brodawkowatej ()
kora na dole pnia jest głęboko spękana
na czarnobiałe poletka. Nieco inną, prawie zawsze
białą i gładką do samego dołu korę posiada
porastająca tereny podmokłe
brzoza omszona (→→).
Kora brzozy brodawkowatej Kora brzozy omszonej Młoda kora brzozy żółtej Kora brzozy Maksymowicza Kora brzozy dahurskiej
Brzoza brodawkowata Brzoza omszona Brzoza żółta Brzoza Maksymowicza Brzoza dahurska

  Więcej...  

  Pędy i pąki / Liście

Pędy okrągłe w przekroju, w zal. od gatunku mogą być nagie (np. b. brodawkowata - tu chropowate od brodawek - zdj. 1 i 2) lub owłosione (np. b. omszona - zdj. 3 i 4), pąki drobne, zwykle jajowate. Liście blaszkowate, pojedyncze. Blaszka jajowata, trójkątna lub romboidalna, o ostro piłkowanym brzegu. Ustawienie: skrętoległe na cienkich ogonkach. Okres występowania: liście opadają na zimę, jesienią przebarwiają się nierównomiernie na żółty kolor (początkowo żółkną liście krótkopędowe - starsze, potem długopędowe - młodsze).

Liście brzozy brodawkowatej Liście brzozy omszonej
Liście brzozy brodawkowatej Liście brzozy omszonej
Niewielkie liście brzozy brodawkowatej (po lewej) są w zarysie
trójkątne do rombowatych. Mają one ostro piłkowany brzeg.
Jajowate liście brzozy omszonej (po prawej) są krócej zaostrzone
niż u brodawkowatej. U góry młode liście obu gatunków.

Liście brzozy żółtej Liście brzozy Maksymowicza
Nietypowe liście posiadają brzozy żółta i Maksymowicza.
Są one stosunkowo duże i mają jajowaty kształt.

Kotki męskie brzozy dahurskiej
Kotki żeńskie brzozy żółtej
(Uwaga. Zdjęcie powyżej
jest i tak znacznie
powiększone
w stosunku do zdjęcia
po lewej stronie!)
Dojrzałe owocostany brzozy brodawkowatej Pojedyncze owoce brzozy brodawkowatej

  Kwiaty

Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w kotkowate kwiatostany. Kotki męskie zgrupowane po kilka sztuk (rzadziej pojedyncze), zwisające bez szypułek, walcowate, nieosłonięte łuskami, wykształcają się jesienią, zimują na drzewie i zakwitają wiosną następnego roku. Kotki żeńskie umieszczone na szypułkach wyrastających z bocznych krótkopędów, przeważnie przynajmniej początkowo stojące, pojawiają się na wiosnę wraz z liśćmi. Okres kwitnienia: wiosna.


Długie, walcowate kotki męskie brzóz (na zdj. brzozy dahurskiej)
są zwisające i zabarwione na żółty kolor.
→→
Wyraźnie mniejsze od męskich, zwykle czerwonawe (lub różowawe)
kotki żeńskie brzóz mają początkowo postawę wyprostowaną
(na zdj. powiększona kotka brzozy żółtej).





  Owoce i nasiona

Drobne, oskrzydlone orzeszki zebrane w zwisających na szypułkach (rzadziej sterczących), walcowatych (rzadziej kulistawych) szyszeczkach. Młode szyszeczki zielone, po dojrzeniu brązowieją. Pojedyncze orzeszki płaskie, opatrzone dwoma błonkowatymi skrzydełkami (czasem niepozornymi), lotne i licznie tworzone (cecha typowa dla roślin pionierskich!), osadzone w kątach trójklapowych łusek. Owocostany po dojrzeniu całkowicie rozsypują się na drzewie, pozostawiając na gałęzi jedynie cienki trzpień. Okres dojrzewania owoców: zależny od gatunku, zwykle środkowe lub późne lato.

/ →→
Owocostany brzóz mają postać niedużych, walcowatych szyszeczek.
Są one złożone z maleńkich, oskrzydlonych orzeszków osadzonych
w kątach trójklapowych łusek. Po dojrzeniu szyszeczki rozpadają się
całkowicie na drzewie. Na zdj. owocostany i pojedyncze owoce
brzozy brodawkowatej.

  Drewno / Inne informacje

Drewno. Tzw. "czeczota" - białe z żółtawym lub różowawym odcieniem, beztwardzielowe, niezbyt trwałe, ale posiadające cenne właściwości mechaniczne: mocne, dość twarde, łatwe w obróbce. Stosowane do wyrobu mebli jako drewno sklejkowe oraz w przemyśle celulozowym. Ze względu na wysoką wartość kaloryczną używane jako drewno opałowe (stosowane w kominkach). Inne informacje. █ Brzozy nie należy przycinać późną zimą. Najlepiej robić to na wiosnę, krótko przed rozwojem liści, nie należy jednak ciąć wówczas grubych gałęzi ze względu na intensywne wyciekanie soku. █ Najlepiej sadzić (przesadzać) młode drzewka z ciemną jeszcze korą, na wiosnę przed samym rozwojem liści, z bryłą ziemi.